Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Co to za pojazd? – składanie pociętych obrazków w całość według wzoru.
Zapoznanie z wyposażeniem apteczki pierwszej pomocy.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Uliczne sygnały.
IV 9II 7 I 5 II. Numer ratunkowy – zajęcia plastyczne inspirowane rozmową o obrazku.
Cele: rozwijanie mowy, stwarzanie okazji do różnorodnej działalności pla-stycznej.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ruchowa Karetka.
Czerwony zabroniony – zabawy piłką.
IV 9, IV 5, IV 8
I 4, I 5, II 11 III. Potrzebuję pomocy – odgrywanie scenek dramowych.
Prawda czy fałsz? – podsumowanie wiadomości związanych z bezpiecz-nym poruszaniem się po drodze.
Zabawa bieżna Na ulicy.
IV 1IV 5, II 1, II 4
I 5 Cele główne
• rozwijanie mowy,
• stwarzanie okazji do różnorodnej działalności plastycznej.
Cele operacyjne Dziecko:
• wypowiada się prostymi zdaniami,
• zamalowuje kartkę farbą rozrobioną z solą, nakleja na niej numer 112.
Przebieg dnia
• Co to za pojazd? – składanie pociętych obrazków w całość według wzoru.I
Obrazki przedstawiające radiowóz, karetkę pogotowia, wóz strażacki oraz takie same ob-razki pocięte na części, koperty.
N. układa na stole obrazki przedstawiające radiowóz, karetkę pogotowia, wóz strażacki.
Prosi, aby dzieci powiedziały, kto nimi jeździ. Następnie wręcza każdemu dziecku kopertę, w której znajduje się wybrany obrazek pocięty na cztery części. (N. dostosowuje poziom trudności do umiejętności dziecka. Jeśli dziecko dobrze radzi sobie z zadaniem, otrzymuje obrazek pocięty na więcej części). Dzieci układają obrazki według wzoru. Dzieci, które nie mają problemu z wykonaniem zadania, mogą układać obrazki bez wzoru.
• Zapoznanie z wyposażeniem apteczki pierwszej pomocy. Odszukiwanie w przedszkolu ap-teczek pierwszej pomocy.
Apteczka pierwszej pomocy, instrukcja udzielania pierwszej pomocy.
N. ustawia na stole apteczkę pierwszej pomocy. Pyta dzieci, co to jest. Wyjmuje na stół zawartość apteczki i wyjaśnia, do czego służą znajdujące się w niej poszczególne rzeczy (może np. pokazać dzieciom, jak się bandażuje). Informuje dzieci, w jakich miejscach obo-wiązkowo muszą się znajdować apteczki, np.: w przedszkolach, w szkołach, w zakładach pracy, w samochodach. Prosi, aby dzieci odnalazły w grupie przedszkolnej apteczkę. Na-stępnie wspólnie z dziećmi spaceruje po przedszkolu, szukając innych apteczek. Zwraca uwagę na to, że przy każdej apteczce znajduje się instrukcja udzielania pierwszej pomocy.
Wyjaśnia, dlaczego jest to takie ważne.
Zajęcia 1. Numer ratunkowy – zajęcia plastyczne inspirowane rozmową o obrazku.II
• Zabawa na powitanie.
Tamburyn.
Dzieci maszerują po sali w rytmie wygrywanym przez N. na tamburynie. Na przerwę w grze witają się w określony przez N. sposób: podając sobie rękę, dotykając się kolanami, stopa-mi, brzuchastopa-mi, plecami itp.
• Zagadki słuchowe – Co to za pojazd?
Odtwarzacz CD, nagrania sygnałów: samochodu policyjnego, wozu strażackiego, karetki pogotowia.
Dzieci siedzą w półkolu. N. informuje, że przygotował dla nich zagadki. Włącza nagrania sy-gnałów, które wydają pojazdy uprzywilejowane (karetka, radiowóz, wóz strażacki). Dzieci nazywają pojazdy, które je wydają. Zastanawiają się, czy dźwięki wydawane przez poszcze-gólne pojazdy różnią się, czy są takie same. Naśladują je. N. pyta: Co mogło się wydarzyć?
Dlaczego te pojazdy jechały na sygnale?
• Wypowiadanie się na temat sytuacji przedstawionych na zdjęciach. Zapoznanie z nume-rem alarmowym 112.
Zdjęcia przedstawiające sytuacje wymagające wezwania odpowiednich służb (np. na chodniku leży człowiek, z okna domu wydobywa się dym, na ulicy zderzyły się samochody – widać tylko uszkodzone auta), kartonik z numerem 112.
N. odsłania kolejno przypięte do tablicy różne zdjęcia przedstawiające sytuacje wymaga-jące wezwania odpowiednich służb. Dzieci wypowiadają się na ich temat. N. pyta: Do kogo należy zwrócić się o pomoc w tych sytuacjach? Dzieci uzasadniają swoje zdanie. N. przypina do tablicy kartonik z numerem 112. Wyjaśnia, że jest to numer alarmowy, pod który można dzwonić zawsze wtedy, gdy potrzebujemy pomocy.
• Zabawa ruchowa Na ratunek.
Zdjęcia przedstawiające sytuacje wymagające wezwania odpowiednich służb (np. na chodniku leży człowiek, z okna domu wydobywa się dym, na ulicy zderzyły się samochody – widać tylko uszkodzone auta), ewentualnie szarfy ułatwiające podział grupy na zespoły.
N. dzieli dzieci na trzy zespoły (radiowozy, karetki pogotowia, wozy strażackie). Każdy zespół stoi z innej strony sali. N. podnosi zdjęcie przedstawiające sytuację wymagającą wezwania odpowiednich służb. Na środek sali ,,wyjeżdżają” dzieci z zespołu, który może udzielić odpowiedniej pomocy, np. policyjne samochody, wypowiadając głośno głoski: ijo-ijoijoijo; karetki pogotowia, wypowiadając głoski: uououououo, lub samochody straży po-żarnej, wypowiadając ogłoski: uauauauaua. Do jednej sytuacji mogą wyjeżdżać np. dzieci z dwóch zespołów.
• Wykonanie pracy plastycznej Moja droga do przedszkola.
Wyprawka plastyczna, karta nr 14, naklejki, kredki.
Dzieci kolorują słońce, niebo, drzewa i rośliny na odpowiednie kolory. Odnajdują na ob-razku znaki drogowe, wyjaśniają ich znaczenie. Naklejają właściwe znaki przy przejściu dla pieszych. Kolorują odpowiednio paski zebry (przejścia dla pieszych). Wypowiadają się na temat swoich prac.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa ruchowa Karetka.
Skakanki, gwizdek.
N. z pomocą dzieci układa ze skakanek ulicę. Wybiera jedno dziecko, które będzie karetką.
Karetka stoi przed ulicą. Pozostałe dzieci (samochody) poruszają się w różnych kierunkach.
Na sygnał N.: gwizdek, samochody zjeżdżają jak najszybciej na bok, ustępując miejsca ka-retce. Kiedy karetka przejedzie, samochody wracają na ulicę.
• Czerwony zabroniony – zabawy piłką.
Piłka.
Dzieci stoją w kole. N. staje w środku. Rzuca piłkę do dzieci po kolei, wymieniając nazwy różnych kolorów. Dzieci łapią piłkę oburącz. Jeśli usłyszą słowo czerwony, nie łapią piłki, tyl-ko wypowiadają słowa: Czerwony zabroniony. Jeśli ktoś się pomyli, odchodzi na bok i uważ-nie obserwuje dalszy przebieg zabawy.
Tablica Emocje – Propozycje zabaw i aktywności do wykorzystania według wyboru N. III (przewodnik, cz. 1, s. 175).
• Odgrywanie scenek dramowych – Potrzebuję pomocy.
Stolik, telefony komórkowe, kartonik z numerem 112.
N. ustawia stolik, kładzie na nim dwa aparaty telefoniczne (nie podłączone) i kartonik z nu-merem 112. Prosi dzieci, aby ponownie spojrzały na sytuację przedstawiającą np. leżącego na chodniku człowieka. Pyta, kogo należy wezwać na pomoc. Prosi dzieci, aby odegrały tę scenkę. Chętne dziecko podchodzi, patrzy na numer zapisany na kartoniku, naciska klawi-sze z numerem 112. N. jest dyspozytorem odbierającym telefon. Przeprowadza z dzieckiem rozmowę telefoniczną. N. zwraca uwagę na informacje, które dziecko musi wtedy podać:
imię i nazwisko, adres miejsca, w którym zdarzył się wypadek (dla ułatwienia dzieci podają nazwę swojej miejscowości i, jeśli pamiętają, nazwę ulicy, przy której mieszkają; jeśli nie pamiętają nazwy ulicy, N. przypomina im), krótki opis sytuacji. N. wyjaśnia, że dziecko nie może jako pierwsze odłożyć słuchawki. Trzeba do końca uważnie słuchać, co mówi druga osoba.
• Prawda czy fałsz? – podsumowanie wiadomości związanych z bezpiecznym poruszaniem się po drodze.
Dla każdego dziecka: dwa koła tej samej wielkości (wycięte z papieru), kredki.
Dzieci siedzą przy stole. N. pokazuje zaznaczone na kołach dwie miny: wesołą i smutną.
Prosi o ich rozpoznanie i nazwanie emocji. Następnie wręcza każdemu dziecku dwa koła.
Dzieci rysują według wzoru: na jednym kole – wesołą minę, a na drugim – smutną minę.
Siadają w kole ze swoimi minami. N. wypowiada zdania związane z bezpiecznym porusza-niem się po drodze. Jeśli zdanie jest prawdziwe, dzieci podnoszą do góry koło z wesołą miną; jeśli nie zgadzają się z treścią zdania, podnoszą do góry koło ze smutną miną. Uza-sadniają swoje zdanie.
Przykłady zdań do wykorzystania:
Na pasy mówimy również zebra.
Kiedy zapali się czerwone światło, mogę przejść na drugą stronę.
Policjant kieruje ruchem drogowym.
Znaki drogowe są bardzo ważne dla pieszych i dla kierowców.
Mogę przejeżdżać rowerem przez pasy.
• Zabawa bieżna Na ulicy (przewodnik, cz. 1, s. 45).
Wrzesień, tydzień 4 Idzie jesień… przez las, park