Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Odnajdywanie różnic na obrazkach i rysowanie parasoli.
Deszczowe kropelki – rysowanie i kolorowanie chmur, przenoszenie na kartkę sylwet kropelek deszczu.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Omiń kałuże.
I 7, IV 12 IV 1, IV 8 I 5 II. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Deszczyk. Cele:
instrumentaliza-cja piosenki, rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa bieżna Dogoń chmurkę. Mocne uderzenie – zabawy piłką.
IV 7 I 4, I 5, II 11 III. Jesienny deszcz – malowanie farbami akwarelowymi.
Tańczące krople – ćwiczenie oddechowe.
Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Koty nie lubią deszczu.
IV 8I 9 I 5 Cele główne
• instrumentalizacja piosenki,
• rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej.
Cele operacyjne Dziecko:
• gra na instrumentach,
• reaguje ruchem na przerwę w muzyce.
Przebieg dnia I Karta pracy, cz. 1, nr 29
Dzieci:
− przyglądają się obrazkom, wypowiadają się na ich temat,
− odnajdują różnice między obrazkami,
− zaznaczają cztery różnice na górnym obrazku,
− rysują po szarych liniach rysunków parasoli, kończą rysować parasole według wzoru,
− ozdabiają jeden parasol według własnego pomysłu.
• Deszczowe kropelki – rysowanie i kolorowanie chmur, przenoszenie na kartkę sylwet kropelek deszczu.
Białe kartki, słomki, szablony chmur, kredki (dla każdego dziecka), wycięte z niebieskiego papieru sylwety kropel deszczu, plastikowe tacki.
N. rozdaje dzieciom białe kartki. Układa na stole szablony chmur oraz ustawia tacki, na których znajdują się wycięte z papieru sylwety kropelek deszczu. Dzieci odrysowują na kartkach kontury chmur. Kolorują je. Następnie N. wręcza każdemu dziecku słomkę. Dziec-ko bierze z tacki dowolną liczbę sylwet kropelek deszczu i układa je na stole (obok kartki).
Za pomocą słomki przenosi papierowe kropelki na kartkę i umieszcza je pod chmurkami.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Omiń kałuże (przewodnik, cz. 1, s. 129).
Zajęcia 1. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Deszczyk (przewodnik, cz. 1, II s. 128–129).
• Nauka zwrotek piosenki. Utrwalenie refrenu.
• Zabawa ruchowa rozwijająca reakcję na sygnał – Z nogi na nogę.
Nagranie z płyty CD, odtwarzacz CD, bębenek.
Dzieci maszerują w rytmie melodii piosenki. N. co jakiś czas zmienia akompaniament na bębenek, a dzieci w tym czasie wykonują: skoki obunóż, przeskoki z nogi na nogę, pod-skok: raz na lewej nodze, raz na prawej nodze. Zatrzymują się na przerwę w muzyce.
• Ćwiczenie Jesienny spacer – rozwijanie umiejętności śpiewania w różnym tempie, z różnym natężeniem głosu.
Dowolny instrument perkusyjny.
Dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem. Podczas przerwy w muzyce N. rytmizu-je słowo rytmizu-jesień na różnych wysokościach, stosując różną dynamikę i różne tempo.
Zabawę powtarza kilka razy, zmieniając słowa na: szaruga, ulewa, jesienny wiatr.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Pada deszcz – rozwijająca szybką reakcję na ustalone sygnały.
Drewienka dla N., obręcz dla każdego dziecka.
Dzieci zajmują miejsca w obręczach rozłożonych w dowolnych miejscach, w równych od-ległościach od siebie. N. gra na drewienkach. Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach między obręczami. Dźwięki w szybszym tempie oznaczają, że pada deszcz – dzieci zajmują miejsca w obręczach. Pozostają w pozycji stojącej, nieruchomo, przez kilka sekund.
• Zabawa przy piosence Deszczyk (przewodnik, cz. 1, s. 128–129).
Nagranie piosenki Deszczyk, odtwarzacz CD.
Dzieci są ustawione przodem do N.
Dzieci:
I. Kapu-kapu, pada deszcz, klaszczą w rytmie ósemek i równocześnie maszerują
w miejscu,
strugi lecą z nieba. ręce mają uniesione w górę, powoli je opuszczają
(naśladują padający deszcz),
A ja jednak powiem wam: przechodzą do lekkiego rozkroku, wyciągają ręce
przed siebie,
martwić się nie trzeba. wykonują głową ruch przeczący,
Ref.: Weź parasol zaraz do ręki, wyciągają ręce przed siebie (trzymają parasol), włóż na nogi kalosze. naśladują zakładanie kaloszy,
Zanuć słowa tej piosenki podają sobie ręce w parach i maszerują po okręgu, i wesoło ruszaj w drogę.
Repetycja: maszerują po okręgu,
II. Kapu-kapu, kapu, kap, w parach zwracają się twarzami do siebie i maszerują w miejscu,
deszczyk z nieba leci, zatrzymują się, unoszą ręce w górę, powoli je
opuszczają (naśladują padający deszcz),
w kroplach deszczu, nucąc tak, podają sobie ręce i kręcą się w koło, idą sobie dzieci.
Ref.: Weź parasol…
Repetycja: tak samo jak po pierwszej zwrotce,
III. Kapu-kapu, pada deszcz, zajmują miejsca w luźnej rozsypce, przodem do N., wszystko mokre w koło. i maszerują w miejscu,
Przez kałuże sobie skacz, wykonują skoki obunóż w miejscu, śmiejąc się wesoło. wykonują obrót,
Ref.: Weź parasol zaraz do ręki, wykonują cztery kroki w przód, ręce trzymają przed
sobą (trzymają parasol),
włóż na nogi kalosze, zatrzymują się i naśladują zakładanie butów, zanuć słowa tej piosenki obracają się,
i wesoło ruszaj w drogę. maszerują w miejscu z równoczesnym klaskaniem,
Repetycja: tak jak wyżej.
• Zabawa Zwierzątka – do domu! – wyrabianie reakcji na ustalony sygnał muzyczny.
Skakanki lub szarfy dla każdego dziecka, tamburyn.
Skakanki (szarfy) są ułożone na podłodze w kształcie kół, które tworzą domki dla zwierzą-tek. Dzieci są zwierzątkami. Spacerują na czworakach między szarfami, w rytmie akompa-niamentu. Na mocne uderzenie w tamburyn zwierzątka obracają się. Kilka głośnych dźwię-ków tamburynu to znak, że nadciąga wielka ulewa i zwierzątka chowają się w najbliżej leżących domkach.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa bieżna Dogoń chmurkę.
Niebieska szarfa dla jednego dziecka z pary.
N. wyznacza w ogrodzie teren do zabawy. Dzieci dobierają się parami. N. oznacza niebie-ską szarfą pierwsze dziecko z pary. Będzie ono chmurką. Drugie dziecko jest wiatrem. Na sygnał N. chmurka rozpoczyna swój bieg, a wiatr stara się ją dogonić. Jeśli mu się to uda (wystarczy, kiedy wiatr dotknie chmurki), następuje zmiana ról.
• Mocne uderzenie – zabawy piłką.
Piłki, które dobrze odbijają się od podłoża, kolorowy sznurek.
Pomiędzy dwoma drzewami lub dwiema zabawkami N. rozciąga kolorowy sznurek, na niewielkiej wysokości od ziemi. Dzieci ustawiają się w rzędzie przed sznurkiem. Kolejno odbijają piłkę od podłoża tak, aby uderzyła w ziemię przed sznurkiem i znalazła się po jego drugiej stronie.
• Jesienny deszcz – malowanie farbami akwarelowymi.III
Biała kartka dla każdego dziecka, spryskiwacz, farby akwarelowe, pędzle.
N. układa przed dziećmi białe kartki. Dzieci gniotą je, formują z nich papierowe kule, na-stępnie ponownie rozkładają kartki i spryskują je wodą (wykorzystują do tego celu spry-skiwacz). Farbami akwarelowymi malują padający deszcz. Oglądają efekt rozpływania się farb. Dekorują swoimi pracami salę przedszkolną.
• Tańczące krople – ćwiczenie oddechowe.
Mała obręcz i kropla deszczu zawieszona na sznureczku (dla każdego dziecka), odtwarzacz CD, nagranie piosenki Deszczyk.
Na środku sali są rozłożone małe obręcze (tyle, ile jest dzieci). W każdej obręczy znajduje się szablon kropli deszczu zawieszonej na sznureczku. Dzieci maszerują w rytmie piosenki.
Na przerwę w muzyce zajmują miejsca obok najbliżej leżących obręczy. Chwytają krople za sznurki, unosząc je w górę, nabierają powietrze nosem, następnie wypuszczają powoli, wprawiając krople w ruch.
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Koty nie lubią deszczu (przewodnik, cz. 1, s. 129).
Październik, tydzień 4 Idzie jesień… z deszczem