Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Układanie rytmów. Rozwijanie spostrzegawczości oraz koncentracji
uwagi.
Zabawa dydaktyczna Której zabawki nie było?
Zabawa orientacyjno-porządkowa Szybka zbiórka.
IV 12 IV 11 I 5 II. Zajęcia matematyczne – Zabawki w naszej sali. Cele: rozwijanie
spostrze-gawczości wzrokowej, rozwijanie orientacji przestrzennej.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawy integracyjne z wykorzystaniem chusty animacyjnej: Przebiegnij pod chustą, Burza na morzu, Zabawy z mi-siem. Zbieranie materiału przyrodniczego (z grupką chętnych dzieci) i układanie z niego kompozycji. Próby nadawania im nazw.
IV 11 I 1, I 2, I 3 I 4, I 5, I 6, IV 6
III. Zabawa Kolorowa piłka – rozwijanie koncentracji uwagi.
Utrwalenie piosenki Wesoła zabawa.
Zabawa integracyjna Wędrująca lalka.
IV 5, IV 7 IV 7I 5, III 1
Cele główne
• rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej,
• rozwijanie orientacji przestrzennej.
Cele operacyjne Dziecko:
• rozróżnia kolory i wymienia ich nazwy, układa obrazki zgodnie z podanym kodem,
• określa położenie zabawek w przestrzeni, stosując przyimki: na, pod, w, przed, za, obok.
Przebieg dnia
Tablica Urodziny – Propozycje zabaw i aktywności do wykorzystania według wyboru N. I (przewodnik, cz. 1, s. 174).
• Układanie rytmów. Rozwijanie spostrzegawczości oraz koncentracji uwagi.
Dla każdego dziecka: karta B z wyprawki plastycznej, koperta.
Dzieci siadają przed N. na dywanie. Wypychają z wyprawki plastycznej liczmany – kwadra-ty ze zdjęciami zabawek: lalek, misiów, aut, książek, piłek i skakanek, a następnie umiesz-czają je w kopertach. N. zawiesza przed nimi na tablicy obrazki w następującej kolejności, np.: lalka, auto, lalka, auto, lalka, auto. Dzieci wyjmują z kopert takie same obrazki i układają je przed sobą w rytmie podanym przez N. W toku zabawy, biorąc pod uwagę możliwości dzieci, N. może układać łatwiejsze lub bardziej skomplikowane rytmy, np.: lalka, auto, miś, lalka, auto, miś, lalka...
• Zabawa dydaktyczna Której zabawki nie było?
Pięć zabawek z sali przedszkolnej, w tym jedna nowa, której dzieci jeszcze nie widziały.
Dzieci siedzą w kole. N. kładzie na środku cztery dowolne zabawki. Dzieci nazywają je i określają ich cechy, np. samochód – mały, niebieski. Następnie N. prosi dzieci o pochy-lenie głów i zakrycie oczu dłońmi. Dokłada do leżących na środku koła dodatkową, nową zabawkę, której dzieci jeszcze nie widziały. Dzieci odgadują, której zabawki wcześniej nie było. Potem N. eksponuje nową zabawkę. Prosi dzieci o jej nazwanie, opisanie wyglądu i sposobu zabawy nią. Utrwala zasady zabawy zabawkami. Zachęca dzieci, by szanowały zabawki przedszkolne tak, jak szanują swoje zabawki przyniesione z domu. Wspólnie usta-lają miejsce dla nowej zabawki.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Szybka zbiórka (przewodnik, cz. 1, s. 28).
Po śniadaniu – zwrócenie uwagi na prawidłową technikę mycia zębów.
Zajęcia 1. Zajęcia matematyczne – Zabawki w naszej sali.II
• Powitanie zabawą Lista obecności.
Wizytówki dzieci zawieszone na ścianie.
Dzieci, na sygnał dany przez N., ustawiają się pod swoimi wizytówkami zawieszonymi w różnych miejscach sali. Informują N., kto jest nieobecny w przedszkolu.
• Wysłuchanie wiersza I. R. Salach W przedszkolu.
Jest wiele zabawek
• Rozmowa na temat wiersza.
N. pyta dzieci:
− Jakie zabawki zostały wymienione w wierszu?
− O czym należy pamiętać podczas zabawy zabawkami?
• Zabawa Gdzie znajdują się zabawki?
Zabawki z sali: samochód, piłka, lalka, maskotki: miś, piesek, kotek, krzesło.
N. prosi wskazane dzieci, aby przyniosły na środek sali zabawki, o których była mowa w wierszu. Następnie powtarza wiersz i utrwala z dziećmi miejsce przechowywania tych zabawek:
samochód – w garażu, piłeczka – w koszyku, lalki, misie, pieski, kotki – na półkach.
Potem N. na środku stawia jedno krzesło i bierze kolejno zabawki. Sadza np. lalkę na krze-śle i mówi: Lalka siedzi na krzekrze-śle. Zmienia zabawkę i mówi: Samochód stoi pod krzesłem.
Następnie zaprasza chętne dziecko do wykonania poleceń. Zadaniem dzieci jest umiesz-czanie piłki, misia, kotka, pieska względem krzesła tak, jak mówi N.: na, pod, za, przed, obok.
• Zabawa ruchowa Jeżeli ci wesoło... (według M. Bogdanowicz).
Dzieci, śpiewając, wykonują określone czynności.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
(…) Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się, to otwórz teraz usta i zamknij oczy swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się, to pokaż najpierw język, a potem zęby swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
nabierz w usta powietrza i klep policzki swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się,
uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
• Układanie obrazków na planszy zgodnie z kodem. Formułowanie uogólnień.
Karton formatu A1 z narysowaną dużą kratką, podzielony na 4 kolumny i 6 rzędów (każdy z rzędów jest oznaczony konturowym rysunkiem zabawki: samochodu, piłki, lalki, misia, pieska, kotka), 4 plastikowe kubeczki w kolorach: żółtym, niebieskim, zielonym, czerwonym, 6 dużych kopert, zestaw obrazków przedstawiających samochody, piłki, lalki, misie, pieski, kotki (każda zabawka w jednym z 4 kolorów: żółtym, niebieskim, zielonym, czerwonym).
N. prosi dzieci o rozejrzenie się po sali i odszukanie dużych kopert. Pyta dzieci, gdzie zna-lazły te koperty (na stole, pod szafką, w pojemniku, przed szafką, obok krzesła, za koszy-kiem). N. siada z dziećmi w kole. Układa na środku koła plansze, ustawia na górze kartonu (na początku kolumn) kubeczki w kolorach: żółtym, niebieskim, zielonym i czerwonym.
Wyjmuje z kopert kartoniki i układa je obrazkami do dołu. Dzieci kolejno losują kartoniki.
Nazywają przedstawioną na obrazku zabawkę i określają jej kolor. Układają obrazek na planszy w kolumnie oznaczonej tym samym kolorem.
N. pyta dzieci, ile jest zabawek określonego koloru oraz jakie grupy utworzyły te zabawki.
W razie potrzeby pomaga dzieciom formułować uogólnienia: pojazdy, piłki, lalki, maskotki.
• Karta pracy, cz. 1, nr 7 Dzieci:
− mówią, gdzie znajduje się auto względem stolika i miś względem koszyka na zabawki,
− dotykają kolejnych obrazków klocków i wypowiadają głośno nazwy ich kolorów,
− mówią, jaki kolor powinny mieć kolejne klocki,
− kończą kolorować według wzoru (rytmu).
• Zabawa ruchowa Woźnica i konik.
Szarfy w czterech kolorach: żółtym, niebieskim, zielonym, czerwonym, dwukolorowe kart-ki: żółto-czerwone, zielono-niebieskie, żółto-zielone, niebiesko-czerwone itd.
Dzieci maszerują po kole. Biorą od N. po jednej szarfie. Przekładają szarfy przez ramiona i stają z jednej strony sali. N. podnosi jedną dwukolorową kartkę, np. żółto-czerwoną. Dzie-ci dobierają się w pary według kolorów na kartce i wykonują podane przez N. ćwiczenie, np.: przysiad, podskok.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawy integracyjne z wykorzystaniem chusty animacyjnej.
Chusta animacyjna.
N. organizuje zabawy z chustą animacyjną według propozycji dzieci. Przykładowe zabawy może zaproponować także N., np.:
Przebiegnij pod chustą.
Dzieci stoją w kole, trzymając chustę za uchwyty. Podnoszą i opuszczają chustę. W pewnej chwili N. proponuje dzieciom zamianę miejscami. Dzieci, których cechy wymieni N., prze-biegają pod chustą, np.: wszyscy, których imię to Julia; wszyscy, którzy mają dzisiaj czapkę z daszkiem. Pozostałe dzieci, do których opis N. nie pasuje, stoją i trzymają chustę.
• Burza na morzu.
Dzieci idą po kole w prawą stronę, trzymając chustę za uchwyty i delikatnie na falując. Na odgłos klaśnięcia odwracają się do środka koła i energicznie poruszają chustą do góry i do dołu. Dzieci zmieniają kierunek marszu. Zabawę powtarzamy.
• Zabawy z misiem.
Maskotka (miś), zebrany materiał przyrodniczy.
N. chowa maskotkę np. za drzewa, za ławkę, pod gałązkę. Dzieci szukają misia i określają miejsce, w którym go znalazły.
Dzieci zbierają materiał przyrodniczy i układają z niego kompozycje. Próbują nadawać im nazwy.
• Zabawa Kolorowa piłka – rozwijanie koncentracji uwagi.III
Dzieci zajmują miejsca na okręgu. N. śpiewa tekst B. Formy na dowolnej melodii.
Kolorową piłkę mam, teraz piłkę tobie dam.
Raz, dwa, trzy, zaraz piłkę złapiesz ty.
Po zakończeniu śpiewania N. toczy piłkę do wybranego dziecka.
Dziecko wstaje. Trzymając piłkę w dłoniach, wykonuje obrót i siada. N. ponownie recytuje tekst, dziecko toczy piłkę do wybranego kolegi. Kolega wstaje, wykonuje obrót i podskok.
Następnie podaje piłkę do innego dziecka. Zabawa zostaje powtórzona. Za każdym razem kolejne dziecko dodaje wymyśloną przez siebie czynność lub figurę.
• Utrwalenie piosenki Wesoła zabawa (przewodnik, cz. 1, s. 31).
Nagranie piosenki Wesoła zabawa, odtwarzacz CD.
• Zabawa integracyjna Wędrująca lalka.
Lalka.
Dzieci siedzą w kole, w siadzie skrzyżnym. N. podaje pierwszemu dziecku z prawej strony lalkę. Lalka krąży po obwodzie koła podawana przez dzieci z rąk do rąk. Dzieci, podając sobie lalkę, równocześnie mówią: Jak przyjemnie i wesoło, kiedy lalka krąży w koło.
Po recytacji dziecko, które akurat trzyma lalkę, wymyśla dla niej imię. N. kontynuuje zaba-wę. Po zabawie N. sadza lalkę wyżej. Prosi dzieci o przypomnienie zasad zabawy lalkami.
Uwaga! W kolejnych dniach w podobny sposób N. może wykorzystać w zabawie każdą inną zabawkę.
Wrzesień, tydzień 2 Moja grupa