• Nie Znaleziono Wyników

Z wizytą u wiewiórki

W dokumencie przewodnik metodyczny cz. 1 A+ (Stron 107-110)

Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Ćwiczenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej – Memory ze zwierzętami.

Zabawa pobudzająco-hamująca Kot goni myszy.

Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Na jednej nodze.

I 7IV 7 I 5 II. Wiewiórka i jej orzeszek – zajęcia plastyczne. Cele: poznawanie wyglądu

i sposobu odżywiania się wiewiórki, rozwijanie sprawności manualnej.

Zabawy na świeżym powietrzu: prowadzenie obserwacji przyrodni-czych. Wykonywanie czynności porządkowych na terenie ogrodu. Ze-branie liści dla jeża, pozostawienie orzeszka dla wiewiórki.

I 7, I 8, IV 18 I 4, I 5, I 7, II 10

III. Zabawa rozwijająca mowę i pamięć – Poszukiwane mieszkanie.

Utrwalenie materiału muzycznego z całego tygodnia.

Zabawa ruchowa Zwierzęta do pary.

IV 2, IV 9 IV 7I 5

Cele główne

• poznawanie wyglądu i sposobu odżywiania się wiewiórki,

• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne Dziecko:

• wypowiada się na temat wyglądu wiewiórki, poznaje jej przysmaki,

• tworzy wiewiórkę z orzechem: wypycha i skleja elementy.

Przebieg dnia

Tablica 5 – Propozycje zabaw i aktywności do wykorzystania według wyboru N. I (przewodnik, cz. 1, s. 180–181).

• Ćwiczenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej – Memory ze zwierzętami.

Po dwa obrazki przedstawiające np.: sikorkę, gila, wróbla, wronę, bociana, jaskółkę.

N. rozdziela zestaw obrazków na dwie części. W każdej znajduje się po jednym obrazku z pary (np.: sikora, gil, wróbel, wrona, bocian, jaskółka). N. układa obrazki z pierwszej czę-ści rysunkami do dołu. Obrazki z drugiej częczę-ści miesza i rozdaje po równo między dwóch uczestników zabawy. Dzieci kolejno odkrywają po jednym obrazku i porównują je z tymi, które otrzymały od N. Nazywają ptaki. Jeśli uda im się odnaleźć parę, biorą oba obrazki.

Jeśli im się nie uda, odkładają obrazek na to samo miejsce. Kolejne dziecko poszukuje pary w ten sam sposób.

• Zabawa pobudzająco-hamująca Kot goni myszy.

Kolorowa szarfa, tamburyn.

Część sali oddzielona kolorową szarfą to norka myszek. Dzieci są myszkami. Poruszają się na czworakach w rytmie tamburynu, wychodzą z norki i szukają pokarmu. Na sygnał N., który naśladuje kota i głośno miauczy – myszki uciekają do norki. Wybrane dziecko (kot) próbuje złapać jak najwięcej myszek. Dotknięcie uciekającej myszki jest równoznacznie z jej złapaniem. Dotknięta myszka zamienia się w kota.

• Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Na jednej nodze (przewodnik, cz. 1, s. 94).

Zajęcia 1. Wiewiórka i jej orzeszek – zajęcia plastyczne.II

• Powitanie zabawą paluszkową według K. Sąsiadka – Wiewiórka.

N. nawiązuje do listu, który dzieci otrzymały w środę od wiewiórki Rudej Kitki. Pyta dzieci, czy pamiętają, czym żywi się wiewiórka. Zaprasza do zabawy paluszkowej.

Dzieci:

Wiewióreczka mała trzymają dłoń zaciśniętą w pięść, kamyczek spotkała, wysuwają mały palec,

patyczek spotkała, wysuwają palec serdeczny, robaczka spotkała, wysuwają palec środkowy, szyszkę spotkała, wysuwają palec wskazujący,

orzeszka spotkała. wysuwają kciuk,

Kamyczek poklepała, palcami drugiej dłoni klepią mały palec, patyczek podrapała, lekko drapią palec serdeczny,

robaczka uściskała, lekko ściskają palec środkowy, szyszkę pogłaskała, głaszczą palec wskazujący, a orzeszka zabrać chciała. lekko ciągną kciuk.

• Rozmowa na temat wyglądu wiewiórki. Prezentowanie orzechów.

Obrazek przedstawiający wiewiórkę, stolik, taca z orzechami – laskowymi i włoskimi.

N. nawiązuje do zabawy paluszkowej. Pyta dzieci:

− O jakim zwierzątku była mowa w zabawie?

− Co jest przysmakiem wiewiórki?

Następnie N. zaprasza dzieci pod tablicę, przy której stoi stolik. Prezentuje zawieszony na tablicy obrazek przedstawiający wiewiórkę oraz leżące na stoliku orzechy laskowe i orze-chy włoskie. Przekazuje ciekawostki na temat wiewiórki i orzechów.

Na świecie występują różne gatunki orzechów. W Polsce rosną orzechy laskowe i orzechy włoskie. Orzechy zawierają bardzo dużo cennych składników odżywczych (witamin i skład-ników mineralnych), które mają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Orze-chy dodaje się do różnych potraw.

Wiewiórka ma mocne ząbki. Potrafi sama rozłupywać najtwardsze orzeszki. Bardzo lubi orzechy włoskie. Zimą futerko wiewiórki nieco blednie.

• Zabawa ruchowa Wiewiórki i dziuple.

Szarfa dla każdego dziecka.

N. z pomocą dzieci rozkłada na dywanie szarfy (dziuple), formując z nich kółeczka. Dzieci są wiewiórkami. Poruszają się pomiędzy dziuplami, szukają orzechów. Na hasło N.: Wiewiór-ki – do dziupli! dzieci wskakują do najbliższych dziupli i przykucają w nich. Pukają palcem o podłogę, naśladując przesuwanie orzechów (odliczają po cichu: jeden, dwa... itd.). Na ha-sło N.: Wiewiórki – z dziupli! dzieci ponownie wybiegają i poruszają się pomiędzy dziuplami.

Zabawę powtarzamy kilka razy.

• Wiewiórka z orzechem – praca plastyczna.

Wyprawka, karta nr 3, klej, naklejka z orzechem.

Dzieci:

− zajmują miejsca przy stolikach,

− wypychają z karty poszczególne części wiewiórki,

− sklejają je w sposób przedstawiony na instrukcji (tak aby powstała wiewiórka),

− przyklejają orzech między łapkami wiewiórki.

Podczas pracy N. rozmawia z dziećmi o tym, jakie elementy wiewiórki sklejają. Zwraca uwagę na kolor futerka wiewiórki.

• Zorganizowanie wystawy prac.

Prace plastyczne wykonane przez dzieci.

N. z pomocą dzieci ustawia (układa) wykonane wiewiórki na stole. Podziwia wszystkie pra-ce. Zwraca szczególną uwagę na te prace, które są wykonane dokładnie. Zachęca dzieci do przeliczenia wszystkich wiewiórek. Po zajęciach N. organizuje w szatni wystawę dla rodziców.

Zabawy na świeżym powietrzu

• Prowadzenie obserwacji przyrodniczych.

Dzieci prowadzą obserwacje przyrodnicze w ogrodzie. Wypowiadają się na temat zaobser-wowanych zjawisk, np. jesiennych mgieł charakterystycznych o tej porze roku.

• Wykonywanie czynności porządkowych na terenie ogrodu. Zebranie liści dla jeża, pozosta-wienie orzeszka dla wiewiórki.

Miotełki, grabie, orzech włoski.

Dzieci zgarniają miotełkami piasek przy piaskownicy. Grabią liście. N. prosi o zebranie liści w wyznaczonym miejscu (dla jeża). Przed wyjściem z ogrodu dzieci zostawiają orzeszek dla wiewiórki.

• Zabawa rozwijająca mowę i pamięć – Poszukiwane mieszkanie. III

Obrazki przedstawiające wybrane zwierzęta, np.: wiewiórkę, mysz, jeża, słuchawki telefo-niczne (dwa pudełka połączone sznurkiem).

Dzieci losują po jednym obrazku przedstawiającym wybrane zwierzę. Kolejno dzwonią do N. – przekazują sobie słuchawki telefoniczne (dwa pudełka połączone sznurkiem) – i pytają o mieszkanie dla wybranego zwierzątka. Dziecko mówi: Poszukuję mieszkania dla wiewiór-ki. N. odpowiada: Jest wolna dziupla na drzewie. Dzieci przekazują słuchawkę koledze lub koleżance i zabawa toczy się dalej.

Inne przykłady:

Poszukuję mieszkania dla myszki. Jest wolna norka pod ziemią.

Poszukuję mieszkania dla jeża. Jest wolny stosik liści.

Kiedy dzieci dobrze zapamiętają nazwy domów poszczególnych zwierząt, role w zabawie można odwrócić.

• Utrwalenie materiału muzycznego z całego tygodnia.

• Zabawa ruchowa Zwierzęta do pary.

Po dwa takie same obrazki przedstawiające: bociana, srokę, wróbla, gawrona, jeża, sarnę, niedźwiedzia, zająca, wiewiórkę, lisa, borsuka, jelenia, kota.

Dzieci losują z koperty po jednym obrazku przedstawiającym wybrane zwierzę. N. daje sygnał do zabawy. (Jeśli liczba dzieci jest nieparzysta, N. włącza się do zabawy). Po pierw-szym sygnale dzieci spacerują po sali i cały czas wymieniają się między sobą obrazkami.

Po około minucie (na ponowny sygnał) dzieci zatrzymują się i patrzą uważnie na swoje kartoniki – sprawdzają, jakie zwierzęta są na ich obrazkach. Szukają dziecka z takim samym obrazkiem. Na znak odnalezienia pary stają obok siebie i unoszą obrazki w górę. Kiedy wszystkie dzieci odnajdą swoje pary, zabawa rozpoczyna się od nowa.

Październik, tydzień 3 Co z czego otrzymujemy

W dokumencie przewodnik metodyczny cz. 1 A+ (Stron 107-110)